تأثیر ریسک آشفتگی مالی بر اثر اندازه و اثر ارزش

در چند دهه اخیراثر اندازه و ارزش به عنوان دو عامل اثرگذار بر بازده سهام شرکت‌ها مورد توجه بوده­اند. بدین صورت که سهام شرکت‌های با اندازه کوچک، بازده بیشتری نسبت به سهام شرکت‌های بزرگ کسب کرده و همچنین سهام شرکت‌های با نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار بالا، بازده بیشتری نسبت به سهام شرکت­های دارای نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار پایین کسب کرده اند. در این پژوهش تأثیر ریسک آشفتگی مالی بر اختلاف بازده پرتفوی سهام شرکت‌های کوچک و بزرگ و همچنین اختلاف بازده پرتفوی سهام شرکت‌های با نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار بالا و پایین مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی این موضوع، نمونه ای شامل 128 شرکت در دوره زمانی 1383 تا 1389 مورد مطالعه قرار گرفته است. برای بررسی فرضیه­های پژوهش، از مدل سه عاملی فاما و فرنچ (1993) استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که در دوره زمانی مورد بررسی، واکنش کمتر از اندازه به ریسک آشفتگی مالی، ریسک عامل اندازه شرکت و ریسک عامل ارزش شرکت در بازار سهام ایران وجود دارد. اما واکنش کمتر از اندازه به ریسک عامل اندازه و عامل ارزش، ارتباط معناداری با واکنش کمتر از اندازه به ریسک آشفتگی مالی ندارد.